Smallingerland

Zaterdag 24 september was het dan eindelijk zo ver. Na maanden van voorbereiding stond er een dubbeldeks bus klaar op het Kyriat Ono-plein.
Uitgerust en vol goede moed stapte de SP- afvaardiging in. Doel van de missie: Omsingeling van het Binnenhof om duidelijk te maken hoe misselijk het huidige kabinetsbeleid wel niet in elkaar steekt. Dus op naar Den Haag.

In de bus bleek de delegatie van de SP "afdeling in oprichting " Ooststellingwerf even groot te zijn als de onze (2 leden en een familielid). Na enig zoekwerk bleek boven in de bus nog een internationale socialist te zitten (Femke dus).
Strijdliederen zingend toog het rode gezelschap richting Leeuwarden alwaar een bonte verzameling van allerlei politieke gezindten (SP, IS, Grien Links, Dwars, Vluchtelingencordon) de groep kwam versterken. Vervolgens door naar Bolsward. Daar kwam de harde kern van de plaatselijke SP binnen met blauwe jasjes, rode tomaatpetjes(...wij waren jaloers). Het werd pas echt gezellig toen de ploeg uit Witmarsum op de bus stapte. Deze laatste was verreweg de grootste groep en zo kon het zijn dat wij met een groep van 57 actievoerende Friezen de afsluitdijk over reden.
Heftig discussierend aan de hand van onze speciale “Keer het Tij “ Podium uitgave , waarin onze gastcolumnist Joop Atsma probeerde ons te overtuigen waarom het kabinet moet blijven, kwamen we aan in Den Haag. Eenmaal uit de bus bleek dat er met de SP afdeling Smallingerland niet te spotten viel want wij werden direct gebombardeerd tot ordedienst. De meute uit de bus in goede banen leidend togen we naar het plein. Bij de brandweerwagen van de SP konden we nog net op tijd de laatste grote vlag met rode tomaat bemachtigen. Daar hebben we lekker mee staan zwaaien (hebben we SBS 6 nog mee gehaald).

We keken natuurlijk uit naar het optreden van Def Rhymz maar allereerst moest er enige peptalk in de massa gepompt worden, niet dat wij dat nog nodig hadden. Rene Danen (voorzitter Keer het Tij) beet het spits af . Maar het wachten was natuurlijk op ons aller Jan Marijnissen die het kabinet nog eens fijntjes uit de doeken deed waarom het moet oprotten. Ook gaf hij alvast de aanzet tot de actie Noodrem (terugdraaien dat belachelijke nieuwe zorgstelsel). Hij eindigde met de bekende woorden van Glastra van Loon:
Blijf niet mokkend aan de kant staan
Stel een daad en toon je moed
Laat je woede hand in hand gaan
Met het goede dat je doet
Door deze woorden waren wij natuurlijk al super gemotiveerd om tot actie over te gaan.
Echter ook Mohammed Rabbae (Platform genoeg is genoeg) en Niek Stam (Rotterdamse havens, onder het motto:”proud to be a docker”) wisten ons en de gemoederen achter ons hevig te beroeren.
De laatste wees zijn vakbroeders van het FNV op de geringe deelname van de vakcentrale aan “Keer het Tij”.
Na nog wat pamfletten uitgedeeld te hebben (rode kaarten en flyers voor de actie noodrem) en nadat Petra klaar was met haar interview voor radio Mercurius, gingen we eindelijk de omsingeling in gang zetten.
De Korte en de Lange Vijverberg stonden allebei hartstikke vol dus we moesten helemaal doorlopen naar de oude ingang van het Binnenhof. Daar konden we echter niet verder omdat de politie het hele Binnenhof had afgezet. Net voor dat de sfeer een beetje grimmig begon te worden (enkelen maakten voorzichtige toespelingen op “het politiecordon doorbreken”) besloten wij terug te lopen naar het plein. Gelukkig bleef het bij een lichte dreiging en verder bleef het luidruchtig ontspannend. De vele muziekgroepjes o.a. een steelband die gifvaten bespeelde maakten - in combinatie met de borden en de spandoeken - dat wij een heerlijke solidariteit voelden daar in het verre Den Haag. Onderweg kwamen we nog een namaak Gerrit Zalm tegen met op de ene arm een baby-Balkenende en aan de andere een spastische middelvinger.
Ook de teksten op de spandoeken en actieborden lieten niets te raden over: ”Met z’n allen tegen het kabinet”.
Wat ons het meest aansprak was het Irakeese jongetje met het bord waarop te lezen was: ”Verdonk, wanneer laat je mijn vader vrij? Ik mis hem zo”. Wij vonden het tekenend voor de manier waarop er in dit land met mensen om gegaan wordt.
Moe en geen poten meer over keerden we terug naar de bus. Petra en Farshad wisten uitstekend de weg in Den Haag en zonder verder oponthoud keerden wij veilig in Friesland terug.

Jos v.d. Horst