h

Verdacht stil (Uit de Raad 10 juni 2008)

16 juni 2008

Verdacht stil (Uit de Raad 10 juni 2008)

Dinsdag 10 juni vond de politieke verantwoording over het jaarverslag 2007 plaats. In de commissie waren de partijen uitgedaagd door de commissievoorzitter om politieke vragen niet op dat moment te stellen, maar te bewaren voor de raadsvergadering. Net als gehaktdag waarbij de regering door de Tweede Kamer afgerekend wordt op het gevoerde beleid konden wij als raad het college bevragen over het gevoerde beleid het afgelopen jaar. De Socialistische Partij liet zich dat geen twee keer zeggen.

Alhoewel de SP in de Tweede Kamer geen groot voorstander is van deze zogenaamde gehaktdag immers de algemene beschouwingen zijn een uitgelezen moment om het kabinet op hun prestaties te beoordelen. In ons geval is dus de perspectiefnota het moment om het college aan te spreken op het beleid wat nog gevoerd moet worden. Immers, men moet positief blijven en vooruit kijken. Dat andere partijen de oproep niet helemaal hadden begrepen bleek wel uit de woorden van de Christen Unie waarin zij vroegen hoe om te gaan met dit nieuwe fenomeen. De burgemeester antwoordde hierop dat de raad zelf moet beslissen hoe zij hiermee om willen gaan en op welke manier men hieraan invulling geeft. Gevolg hiervan was dat Jos van der Horst meer dan de helft van de vergadering aan het woord was en het college in ieder geval haar best deed zo goed mogelijk ons te beantwoorden. Het leek er op dat ook de andere fracties het eens waren met onze kritiek. Elke vorm van debat gingen zij namelijk uit de weg en dan luid het gezegde immers; wie zwijgt stemt toe.
Jos van der Horst begon zijn betoog met kritiek op de raad als geheel. Natuurlijk mogen fracties verschillen in hun politieke keuzes, maar als het gaat om procedures zouden zij als één blok op moeten treden. Zo werden er twee verzoeken (moties) overgenomen door het college. De eerste ging over het gebruik van het Fries (FNP) en de tweede over de sociale werkplaats (SP). Vervolgens voerde het college de verzoeken echter niet uit. Trekken wij hierover aan de bel in de raad dan geven de collegepartijen geen thuis en vinden ze het normaal dat gedane beloften niet nageleefd worden. Jos van der Horst waarschuwde de collegepartijen niet al te hooghartig op te treden. Over twee jaar zijn er weer verkiezingen en dan kunnen zij hun macht ook kwijtraken.
Een tweede punt van kritiek betrof de communicatie door de gemeente. Door het uitgeven van haar eigen reclameblaadje (breeduit) heeft de gemeente er mede voor gezorgd dat de onafhankelijke pers uit de gemeente is verdwenen. Burgemeester Bert Middel herkent deze kritiek wel, maar vindt niet dat de komst van het gemeentelijke reclameblaadje hier de schuld van is. In zijn column op de gemeentelijke website en in eerdere vergaderingen waste hij al eerder zijn handen in onschuld.
Ook onder het nauw betrekken van mensen bij projecten hebben wij andere ideeën. In bijvoorbeeld de wijkvernieuwing van De Bouwen zijn de mensen niet zo zeer geïnteresseerd in wijkvisies, wat ze willen weten is of hun huis wordt gesloopt of niet. Dit bleek ook wel uit de gesprekken die de SP in de bouwen heeft gevoerd waarbij 83 procent van de mensen aangaf niet goed door de gemeente te zijn geïnformeerd. Dit ondanks inloopavonden, websites en mailings. Hieruit blijkt maar weer, het gaat er niet om hoeveel je communiceert, maar het gaat om de inhoud! Dit onderscheid blijft moeilijk blijkt wel uit de beantwoording van wethouder Nieske Ketelaar. Ze gaf in haar beantwoording wel aan dat er een datum komt waarop de bewoners precies weten wat er met hun huis gebeurd. In tweede instantie nam ze al wat afstand van deze woorden door de bal expliciet bij de woningbouwvereniging te leggen.
In het programma Wonen had de SP ook kritiek op het woonplan en de niet gehaalde doelen. Net als de laatste jaren lukte het de gemeente niet om genoeg woningen te bouwen. Men geeft als reden aan dat de woningmarkt soms erg veranderd blijkt te zijn. Even later schrijft men echter wel doodleuk dat het woonprogramma geactualiseerd is tot 2010.Hieruit blijkt dus dat men ondanks de analyses in de ontwikkelingen in de woningmarkt dus eigenlijk niet kan voorzien of de ramingen kloppen of niet.
De SP was er ook zeer verbaasd over dat het college er tevreden mee is dat slechts 40 procent van de mensen boven de 30 een baan vindt door commerciële reintegratiebedrijven. Uit een benchmark blijkt dit geen slecht resultaat te zijn te opzicht van andere gemeenten. Wij vinden dat de gemeente zich zou moeten schamen voor zo’n laag percentage ongeacht wat welke benchmark dan ook zegt. Jos van der Horst betoogde dan ook om de arbeidsbemiddeling weer zelf ter hand te nemen. Wethouder Kees Kuipers kan zich deels wel vinden in onze kritiek en beloofd dat er nog eens goed gekeken zal gaan worden naar de arbeidsbemiddeling.
Als laatste sprak de SP haar verbazing uit over de presentatie van de uitkomsten van het medewerkers tevredenheids onderzoek. Op basis van –jawel– weer een benchmark. STOP DAAR NOU EENS MEE! In het jaarverslag spreekt men van goede scores. In het jaarverslag van de ondernemingsraad deelt men de mening van het college niet. Zij wachten liever op een verdieping van het onderzoek om te kijken wat er allemaal op de afdelingen speelt. Ook zijn zij benieuwd naar verbeteringen. Wethouder Fred Veenstra gaf eerlijk toe dat er inderdaad wel enkele problemen binnen de organisatie zijn. Hier wordt hard aan gewerkt om tot verbeteringen te komen. De SP blijft vinden dat je dan niet zulke goede sier moet maken met het onderzoek. Jos van der Horst: “Voor dat laatste verdient u een oprecht compliment van de SP . Uw PR machine kan zich meten met de top van de Nederlandse gemeenten. Wij zijn erg benieuwd wanneer u met die benchmark komt”. Hiermee was de behandeling van het jaarverslag afgesloten en bleef het zoals eerder gezegd verdacht stil vanuit de collegepartijen. We vonden zelf al dat wij gelijk hebben, maar misschien beginnen zij dat nu ook in te zien.
Het volgende agendapunt ging over het fietsenplan van Smallingerlands Belang. Fred de Groot van deze partij had een voorstel gedaan om een fiscale regeling in het leven te roepen zodat raadsleden gesubsidieerd worden in de aan schaf van een fiets van meer dan 700 euro. De SP was als enige tegen het voorstel, maar Michiel Schrier kon niet tot Fred de Groot doordringen dat het geld beter besteed kan worden aan nuttigere zaken. Volgens De Groot is het voorstel kostenneutraal. Hij vergeet daarbij dat er door zijn voorstel minder belasting binnen komt, deze vloeit immers weer terug naar de raadsleden. Wij vinden dat als een raadslid een fiets nodig heeft hij deze zelf kan betalen, vooral omdat het hebben van een fiets niet noodzakelijk is voor het raadswerk. Een klein rekensommetje laat ook zien dat Fred de Groot in een raadsperiode van vier jaar 48 fietsen zou kunnen kopen. Waar praten we dan nog over.
De rest van de agenda bestond uit B-voorstellen. Hier hoeft in de raad niet meer over gesproken te worden. De voorzitter wilde snel naar huis en vergat dat de SP nog een stemverklaring bij het voorstel over de starterleningen wilde afleggen. Hoe sympathiek dit ook lijkt, wij zijn er geen voorstander van dat mensen zich te diep in de schulden steken. Hiertegen moeten wij de mensen ook een beetje beschermen. Daarnaast zijn er genoeg huizen te koop tot 170.000 euro. Je moet ergens beginnen als starter en wij vinden dan ook niet dat hier nog 30.000 euro bij moet om iet luxer te kunnen wonen. Hiermee was de raadsvergadering van 10 juni 2008 afgesloten.

Michiel Schrier

U bent hier