h

Afscheid van Agnes.

4 maart 2010

Afscheid van Agnes.

Bij elke verkiezing zijn er winnaars en verliezers. Wij van de SP zijn niet aan verliezen gewend. Sinds wij in het politieke landschap zijn verschenen hebben we louter gewonnen. In 2006 ging het zelfs zo hard dat er 25 zetels werden gehaald. Ik schreef toen een stukje in de Drachtster Courant met de titel “de Tomaten zijn rijp” . De bomen groeiden tot in hemel en ook regeringsdeelname lag in het verschiet. Hoe anders loopt de geschiedenis. Sinds het aftreden van Jan Marijnissen ging het al bergafwaarts met de partij in de peilingen.

Eerst werd dit nog geweten aan de onervarenheid van de nieuwe fractievoorzitter Agnes Kant . De laatste tijd gingen er in de pers en op de diverse fora steeds meer geluiden klinken die een zekere afkeer tegen het optreden van Agnes. Ook tijdens de debatten was de felheid waarmee zij haar tegenstanders van repliek diende voor velen beangstigend. In ieder geval werd er niet goed op gereageerd.
Ik ken Agnes Kant goed en vind dit een persoonlijk drama. In het groepje waarmee we eens in de maand samen kwamen testte zij haar speeches vaak uit en vroeg om feedback. Ook het debatteren kwam dikwijls aan de orde. Door haar grenzeloze inzet en betrokkenheid liet ze zich heel vaak meeslepen.De vraag is of dat een nadeel is. Volgens mij niet maar als je als niet-lid van de SP naar haar zit luisteren kun je wel eens schrikken. Aan het karakter van Agnes Kant zal het niet liggen, strijdend is zij ten onder gegaan. Ten onder aan de tergende toon van Jeroen Pauw maar ook aan het zuigen van Geert Wilders. Als er dan ook nog wordt gezegd dat je de Melkert van deze verkiezingen dreigt te worden zou bij mij ook de maat vol zijn. Temeer omdat hetgeen wat ze zei tegen Wilders gewoon gezegd moet worden en dus gelijk heeft.
Het is moedig om op deze wijze je consequenties te trekken en het verlies van 55 zetels op je schouders te nemen. Helaas voor de lokale SP ers wordt het stemgedrag voor de gemeenteraad nog steeds voor 85 % bepaald door de landelijke politiek.
Emoties waren er bij Jan Marijnissen en eerlijk gezegd moest ik ook een brok wegslikken toen ik de beelden zeg van de persconferentie donderdagavond. Ik had hier veel meer moeite mee dan toen Jan wegging. Het is een einde van een tijdperk.
Agnes, het ga je goed, ik zal je missen.

Jos van der Horst
Voorzitter SP Smallingerland

U bent hier